Vandaag weer een natuurpark, maar dan wel een anders dan de rest.

De weg naar Zion is al een stuk, tja, mooier. Veel bomen, weliswaar op bergen, maar dat mag de pret niet drukken.

Doordat wij een jaarpas hebben voor alle natuurparken in de US kunnen we makkelijk doorrijden bij de ingang.

In het gehele park zijn ze druk met de weg bezig, vooral bij de 2 tunnels aan de oost ingang. Deze zijn inmiddels zo verouderd dat grote auto's, RV's en caravans niet meer door de tunnel kunnen op hun eigen baan. Deze moeten dus 'alleen' door tunnel op het midden. Dit geeft enige vertraging maar dat mag de pret niet drukken.

Vlak voor de 2e tunnel is de eerst trail; de Canyon Overlook Trail. Een kleine hike van 1.6km langs de rotsen. Gelukkig zijn er leuningen langs het pad, want soms is het erg smal!

Het uitzicht is uiteindelijk fantastisch!

Na een klein uurtje in de hitte, het is hier vandaag zo'n 38 graden met nagenoeg geen wind, zijn we blij dat we weer bij de Jeep zijn; AIRCO!!

Het is vanaf hier nog een kleine 10 minuutjes over een kronkelend haarspeldbochten-weggetje naar het Visitor Center.

Hier halen we even wat park informatie op en kijken we even rond wat er zoal te doen is en te koop is.

We vervolgen de rit naar ons hotel, nou ja, Bed & Breakfast. Hier aangekomen blijken we toch wel erg vroeg te zijn om al in te checken, dus eerst maar even een rondje door het dorpje. Maar meteen een nieuwe zak ijs gehaald voor de koelbox, want die heeft in deze hitte flink te lijden.

Uiteindelijk zijn we rond 15.00uur (Utah tijd, dus 8 uur vroeger dan NL) terug bij de B&B.

Gelukkig is er iemand die ons al in kan checken.

We zetten meteen de airco aan in onze cottage.

In eerste instantie wilden we nog naar het park, we zitten er nu net buiten, maar met de shuttle bussen is het goed te doen. Maar de warmte breekt ons op. We besluiten dan ook nogmaals naar de supermarkt aan de overkant te gaan om het een en ander in te slaan voor de volgende ochtend, zodat we na ons ontbijt met de bus naar het park kunnen voor de eerste hikes.

Daarna hebben we nog even gerelaxed, binnen helaas vanwege de warmte en zijn we vervolgens gaan eten bij een restaurant zo'n 500mtr verderop.

Morgen hebben we een ontbijtje voor onze cottage (we hebben een kleine patio voor ons 2). Hierna willen we meteen op pad, om zo veel mogelijk in de 'koele' uurtjes te kunnen doen.

Owja, nog een leuk iets;

Tijdens de trail kwamen we de gebruikelijke Amerikanen tegen (gek zeg, in Amerika ;) ).

Het eerste wat ze dan vragen is waar je vandaan komt. Nou ja, de meesten kennen Nederland wel en soms, zoals vanmiddag, tref je er een paar die ook in Nederland geweest zijn.

Het eerste wat ze dan zeggen is dat ze ons ontbijt zo lekker vinden en vooral de 'heegelsleeg' (hagelslag dus, alleen dan op z'n Amerikaans) wel een beetje missen!

Kan t me voorstellen, want de ontbijten die hier gebruikelijk zijn, zijn niet met dat van ons te vergelijken; pannekoekjes, worstjes, scrambled eggs, als je mazzel hebt 'gewoon' brood wat je kunt roosteren en waar je dan jam op kunt doen, owja en heel soms cornflakes.

Het is dus niet gek dat het grootste deel van Amerika niet de slankste is.

Qua ontbijt ben ik blij als we weer thuis zijn, maar voor de rest mag de reis nog heel lang duren!