Gisteravond zijn we voor ons doen laat gaan slapen dus vanmorgen waren we niet vroeg op. Nou ja, we waren wel wakker, door de onweer en regen :(

Terwijl ik aan het douchen was heeft Michel even gekeken of de wegen naar Yosemite wel begaanbaar waren. Op dát moment waren ze dat wel.

Tijdens het ontbijt en verder in het dorp was het droog, maar we zagen al wel dat bergtoppen in de verte bedekt waren met sneeuw (die er de dag ervoor echt nog niet lag!). Voor de zekerheid bij de balie nog even na gevraagd of zij misschien andere informatie hadden over de wegen naar Yosemite; nee hoor, alles was open. Dus wij op ons gemak de navigatie ingesteld op het Mono Lake.

Helaas viel de hele reis in het water, letterlijk en figuurlijk

. Zeker toen we ook nog eens zagen dat de wegen naar Yosemite dicht waren vanwege sneeuw! Mede door het weer en dit bericht besloten we het spookstadje Bodie dan ook maar over te slaan, met grote tegenzin weliswaar, want hier hadden we echt naar uitgekeken!

Onderweg hebben we echt alles gehad; regen (heel veel regen!), zon, hagel en zelfs wat (weliswaar natte) sneeuw! In de bermen lag er hier en daar nog sneeuw en hoe verder we de bergen in gingen hoe witter de bergtoppen.

Een heel mooi gezicht, maar het betekende voor ons een lange rit, in totaal zijn we 7 a 8 uur onderweg geweest, het dubbele van wat we normaal gesproken zouden rijden.

Eenmaal in Yosemite aangekomen was het op zoek naar het 'Housekeeping Kamp', waar wij de komende 2 nachten zouden door gaan brengen. De auto uit was al redelijk fris en echt droog was het ook nog niet, Michel had er al een hard hoofd in, maar we besloten toch in te checken en onze 'hut' (3 betonnen wanden, 1 tentwand en een tentdak) te betrekken. Na 2 tellen, nou owkee iets langer, had Michel het toch echt gezien, hier ging hij de nacht niet doorbrengen, té nat, té koud en echt niets voor hem.

Dus wij terug naar de balie om te informeren wat er nog te krijgen was voor een leuke prijs. Dat werd Camp Curry, niet in een tentje, maar in 1 van de weinige cabins (dus gewoon 4 muren en een echt dak, een eigen douche en toilet ruimte). Michel was in de zevende hemel en is hier nog steeds niet uit ;)

Ik ben er ook wel blij mee hoor, absoluut, maar had het ook wel spannend en knus gevonden om te 'kamperen'. Aan de andere kant is de warmte van een cabin ook wel lekker, anders had ik dit bericht nu waarschijnlijk niet geschreven maar onder een x aantal dekens gelegen om het warm te krijgen. Vandaag is er dus niet veel gebeurd.

Het leukste was Michel z'n gezicht toen hij onze hut in Housekeeping Kamp zag; heb hem nog nooit zo hulpeloos zien kijken

.Voor derest hebben we alleen in de auto gezeten. We hebben zelfs geen,o nee, slechts 2 foto's gemaakt, toen we Bishop uitreden en de besneeuwde bergtoppen zagen.

Het was een lange dag, we hebben net wat warms op en zijn eigenlijk bek af van de lange rit. Denk dan ook dat we vroeg onder de wol gaan.

Hopelijk hebben we morgen weer meer te vertellen!