Dag 19: San Fransisco
We zijn begonnen met een heerlijk ontbijt, dat hadden we ook wel nodig want we zijn als eerst naar het Walt Disney Museum geweest. Nu zul je je afvragen of je daar een goed ontbijt voor nodig hebt, nou ik kan je zeggen; JA! Want je kunt er letterlijk en uren doorbrengen, zeker als echte disneyfan!
Om 10 uur ging het museum open en stonden wij natuurlijk al voor de deur. Het museum laat zien de gehele levensloop van Walt zien en daarmee dus ook het Disney zoals heel de wereld het inmiddels kent. Wij zijn er 3 uur zoet geweest, maar hadden nog wel veel meer uren kunnen blijven als we echt alles goed hadden willen lezen, luisteren en zien, maar we wilden natuurlijk nog veel van San Fransisco zien.
We besloten te gaan lunchen bij de Cliff House. Zoals het al zegt, is dit een huis op een klif. Het bestaat al heel wat jaren, maar is niet meer in de originele staat, het is helaas al 2 keer afgebrand en opnieuw opgebouwd. Dit betekend gelukkig niet dat het geen mooi gebouw meer is en dat het niet op een fantastische locatie staat, wat een uitzicht! Heerlijk aan het strand. We hebben beide een garnaal recept op, echt geweldig lekker! Hierna zijn we nog even langs het strand gelopen om vervolgens met de auto naar de Golden Gate Bridge te rijden.
Vanaf de parkeerplaats zijn we een stukje richting de brug gelopen en hebben meerdere foto's gemaakt. Het zijn deze week vlootdagen in San Fransisco waar ook de nodige vliegshows bij horen, om de haverklap vlogen er dus vliegtuigen en zelfs straaljagers over ons hoofd!
Hierna zijn we terug gegaan naar hotel, sowieso om de auto weer te parkeren, maar ook om even lekker te zitten en uit te puffen, we hadden weer een hoop informatie om een plekje te geven :) Na een klein uurtje moesten we er al weer op uit, op naar pier 33 deze keer. Nee, dit is op zich geen speciale pier, maar hier vertrekt wel de boot naar Alcatraz Island.
Het begint al schemerig te worden, wat een mooi gezicht is over de stad en zeker over de Golden Gate Bridge. Het voordeel van de laatste boot naar het eiland is dat de boot bij deze tocht helemaal om het eiland heen vaart voordat je het eiland opgaat. Op de boot krijg je de historie van het eiland, voordat het een gevangenis werd, was het een fort, waar je de oude kenmerken hier en daar nog van kunt zien.
Zodra je eiland opkomt krijg je eerst een kleine begeleidende tour, vanaf het moment dat je de gevangenis in komt krijg je een headset waarmee je de gevangenis wordt rondgeleid. Het grote voordeel is dat deze tour zelfs in het Nederlands was! Scheelt een hoop nadenken en daardoor kun je meer zien/ in je opnemen! De tour leidt je echt door heel de gevangenis, met diverse verhalen en diverse foto's. Zodra je de tour hebt afgerond zijn er nog een aantal verhalen over de ontsnappingen ( nou ja, de pogingen die daartoe gedaan zijn) en ook over de rest van de gevangenis. Deze worden op bepaalde punten verteld door de mensen die de tours geven.
Aan het eind van de avond gaan we met z'n allen de boot weer op naar het vaste land. Het was een heerlijke avond, niet zo koud als het normaal rond deze tijd zou zijn, dus perfect voor een avond op het eiland!
Nu weer lekker in het hotel.. Morgen gaan we nog naar de meest bochtige weg van de wereld Lombard Street en natuurlijk de Painted Ladies en de Cable Cars, nog een drukke dag dus, want we moeten ook nog naar Monterey!
Dag 18: San Fransisco
Vandaag de bewoonde wereld weer in; San Fransisco.
Zoals te verwachten was, begon de dag vandaag in Yosemite natuurlijk met een zonnetje, in tegenstelling tot een dag eerder. Vanmorgen dus eerst nog even langs de Yosemite Falls om nu ook ook de Upper Yosemite Fall op de foto te krijgen! :)
Toen begon de rit naar San Fransisco. Voordat we San Fransisco echt bereiken, rijden we door de voorstad Emeryville om een flitsbezoek te brengen aan de Pixar studio's. Helaas zijn ze aan het verbouwen en is de 'voordeur' met het grote Pixar logo (het lampje) niet zichtbaar. :(
Dan maar even wat eten en dan door naar het hotel, vlakbij Fisherman's Wharf. Gelukkig konden we meteen inchecken en onze hotelkamer betrekken. Spulletjes weggelegd, beetje opgefrist, de blogs en foto's van de vorige dagen ge-upload en toen door naar Pier 39.
Op Pier 39 gebeurd het allemaal; de winkeltjes, de restaurantjes en natuurlijk de zeeleeuwen die de bootsteigers in beslag nemen. We bekijken eerst wat winkeltjes en lopen dan langs de zeeleeuwen, waar het nu nog redelijk rustig is, alhoewel er op sommigen steigers al flink gevochten wordt om een plekje. Je kunt er uren naar kijken, zeker wanneer het zonnetje heerlijk schijnt, maar na een tijdje besluiten we toch verder te gaan en nog meer winkeltjes te bekijken.
Uiteindelijk kopen we ook onze eerste souvenirs van vandaag; een petje voor Rachel en een WDCC (Disney) collectie beeld. Ja, die hebben ze hier ook! :) In een verschrikkelijk leuk winkeltje! We waren er natuurlijk niet weg te slaan!
Mijn petje is van Bubba Gump, voor degene die dit niet bekend voorkomt; kijk de film Forrest Gump maar eens! Een hele winkel vol met kleding met uitspraken van Forrest en andere dingen met diezelfde uitspraken. Nog leuker, ze hebben zelfs een restaurant met allemaal shrimp (garnaal) gerechten zoals sommigen ook in de film worden besproken! En de film wordt in het restaurant ook afgespeeld! Ik had er heel de film kunnen blijven zitten! Helemaal geweldig! Deze keten zit over heel de wereld, helaas nog niet in Europa, moet toch eens gaan gebeuren, misschien is er nog een plekje op de Scheveningse Pier?! ;)
Na het eten zijn we nog even over de pier gelopen en hebben we genoten van het uitzicht en de lichtjes aan de andere kant van het water.
Morgen gaan we de stad verder verkennen en 's avonds met de boot naar Alcatraz! :)
Dag 17: Yosemite NP
Vanmorgen waren we in eerste instantie al heel vroeg wakker (te vroeg om eruit te gaan
Om half 9 was het gelukkig droog en hebben we even ontbeten (met het brood van Erick Schat uit Bishop) en zijn we daarna naar buiten gegaan. Eerst even gekeken of de auto er nog stond en of deze nog heel was. Het had zomaar gekund dat er beren ingebroken zouden hebben, maar gelukkig hebben wij ons aan de regels gehouden en al het eten en drinken mee naar binnen genomen en was de auto daarom dus nog helemaal hetzelfde zoals we 'm achter hadden gelaten.
Nu kunnen we met een gerust hart de 'wildernis' in en op 'jacht' naar beren! Gelukkig rijden hier, net als in de andere National Parken waar we geweest zijn, shuttle bussen tussen alle belangrijke punten. Ideaal! Zo hoeven we niet voor elke kleine afstand de auto te pakken!
We besluiten als eerst naar de Lower en Upper Yosemite Falls te gaan. Helaas is er door de laaghangende bewolking weinig, nou ja eigenlijk niets, van de Upper Fall te zien, dus moeten we het doen met het uitzicht van de Lower. Van hieruit is het een klein stukje lopen naar het Yosemite Village, waar de nodige souvenir winkeltjes zitten, een museum, een zaaltje waar het een en ander aan historie getoond wordt en een kleine Deli, waar je wat kunt eten.
Nadat we overal een beetje gekeken hebben beginnen we toch wel trek te krijgen, we hebben vanmorgen tenslotte niet zo heel uitgebreid ontbeten. Dus eerst maar een sandwich voor we naar de volgende trail gaan.
De volgende trail is de Vernal Fall trail. Deze bied ook een uitzicht op de meest bekende waterval van Yosemite; de Nevada Fall. Helaas krijg ik tijdens de klim omhoog last van mijn knie en krijgen we de Vernal Fall niet eens te zien
Vervolgens nemen de bus nog 1 halte verder naar het Mirror Lake. Eigenlijk is dit alleen een meer tijdens de lente en zomer, nu is het slechts een stroompje water. We besluiten er over de bosweg heen te gaan, wat weer mooi plaatjes oplevert en heerlijk is. Ik hou van het bos tijdens de herfst, het ruikt dan zo ontzettend lekker!
Je kunt helemaal omlopen om echt droog aan de overkant te komen, maar andere mensen hadden een boomstronkje over het water gelegd en waren op die manier aan de overkant gekomen. Nadat wat andere mensen de overtocht aan gedurfd hadden en een man zijn stok wel aan ons wilde lenen, durfde ik het toch ook wel aan
Nadat we weer lekker in de bus zitten, gaan we even terug naar ons hutje om de autosleutels op te halen, want er is nog 1 waterval die we willen zien, waar helaas geen bus naar toe rijdt; de Bridalveil Fall. Zo gezegd, zo gedaan. Helaas betrekt de lucht hier weer flink en is het zonnetje weer ver te zoeken, maar het blijft gelukkig droog, op wat water van de waterval na dan ;)
Aangezien we gisteren in eerste instantie ingechecked hadden bij Housekeeping Kamp, hadden we het beddengoed daarvan nog in de auto. Op de terugweg komen we langs het Housekeeping Kamp en brengen we dit meteen maar terug.We ko men daar ook nog de dame tegen die voor ons een ander onderdak heeft geregeld en hebben haar nogmaals bedankt!
Nu is het toch al bijna etenstijd en gaan we dus terug naar onze hut. Even bijkomen, opfrissen en dan lekker eten.
Helaas hebben we geen beren gezien vandaag, wel een paar herten. Misschien dat we ze morgen, als we het park uitrijden, nog zullen zien, maar ik vrees van niet.
Morgen opweg naar San Fransisco!
Dag 16: Naar Yosemite
Gisteravond zijn we voor ons doen laat gaan slapen dus vanmorgen waren we niet vroeg op. Nou ja, we waren wel wakker, door de onweer en regen :(
Terwijl ik aan het douchen was heeft Michel even gekeken of de wegen naar Yosemite wel begaanbaar waren. Op dát moment waren ze dat wel.
Tijdens het ontbijt en verder in het dorp was het droog, maar we zagen al wel dat bergtoppen in de verte bedekt waren met sneeuw (die er de dag ervoor echt nog niet lag!). Voor de zekerheid bij de balie nog even na gevraagd of zij misschien andere informatie hadden over de wegen naar Yosemite; nee hoor, alles was open. Dus wij op ons gemak de navigatie ingesteld op het Mono Lake.
Helaas viel de hele reis in het water, letterlijk en figuurlijk
Onderweg hebben we echt alles gehad; regen (heel veel regen!), zon, hagel en zelfs wat (weliswaar natte) sneeuw! In de bermen lag er hier en daar nog sneeuw en hoe verder we de bergen in gingen hoe witter de bergtoppen.
Een heel mooi gezicht, maar het betekende voor ons een lange rit, in totaal zijn we 7 a 8 uur onderweg geweest, het dubbele van wat we normaal gesproken zouden rijden.
Eenmaal in Yosemite aangekomen was het op zoek naar het 'Housekeeping Kamp', waar wij de komende 2 nachten zouden door gaan brengen. De auto uit was al redelijk fris en echt droog was het ook nog niet, Michel had er al een hard hoofd in, maar we besloten toch in te checken en onze 'hut' (3 betonnen wanden, 1 tentwand en een tentdak) te betrekken. Na 2 tellen, nou owkee iets langer, had Michel het toch echt gezien, hier ging hij de nacht niet doorbrengen, té nat, té koud en echt niets voor hem.
Dus wij terug naar de balie om te informeren wat er nog te krijgen was voor een leuke prijs. Dat werd Camp Curry, niet in een tentje, maar in 1 van de weinige cabins (dus gewoon 4 muren en een echt dak, een eigen douche en toilet ruimte). Michel was in de zevende hemel en is hier nog steeds niet uit ;)
Ik ben er ook wel blij mee hoor, absoluut, maar had het ook wel spannend en knus gevonden om te 'kamperen'. Aan de andere kant is de warmte van een cabin ook wel lekker, anders had ik dit bericht nu waarschijnlijk niet geschreven maar onder een x aantal dekens gelegen om het warm te krijgen. Vandaag is er dus niet veel gebeurd.
Het leukste was Michel z'n gezicht toen hij onze hut in Housekeeping Kamp zag; heb hem nog nooit zo hulpeloos zien kijken
Het was een lange dag, we hebben net wat warms op en zijn eigenlijk bek af van de lange rit. Denk dan ook dat we vroeg onder de wol gaan.
Hopelijk hebben we morgen weer meer te vertellen!
Dag 15: Death Valley - Bishop
Helaas al over de helft van de vakantie :(
Vandaag was een mooie dag, zowel qua weer als alles er omheen.
We waren redelijk vroeg wakker en zaten dus al om 08.15u (plaatselijke tijd natuurlijk ;) ) aan het ontbijt. Daarna zijn we uitgechecked. Michel heeft nog een poging gedaan om ter plaatse de blog van gisteren te uploaden, maar het internet was daar zo verschrikkelijk traag dat dat absoluut niet ging! We zijn dus maar even naar de General Store aan de overkant gelopen om een zak ijs te halen.
Een klein stukje verder was een Ranger Station. Omdat het 's nachts blijkbaar nogal had geregend wilden we voor de zekerheid even na vragen of we naar de 'Racetrack' toekonden. Op dit stuk van de woestijn gaan stenen uit zichzelf 'rollen', wat een heel apart gezicht geeft.
Helaas raadt de Ranger ons dit af. Ten eerste omdat we een 'rental car' hebben en de banden die er onder zitten dus niet voor het heavy off road geschikt zijn en ten tweede omdat het er inderdaad geregend heeft en de weg dus niet voor mensen geschikt zijn die het niet gewend zijn om off road te rijden. Wel had hij iets anders in petto; 'The Titus Canyon'.
Een bijna 30 mijl lange off road weg, waar wij eigenlijk ook niet op mogen met onze 'rental car', maar ach, wat niet weet wat niet deert ;), die langs hele mooie stukjes rijdt. Ik zou zeggen, bekijk de foto's! :)
Het begint met een saai recht stuk richting de Canyon, lekker hobbelig natuurlijk. Eenmaal tussen de bergen beginnen de mooie kleuren! En hoe hoger we gaan, hoe mooier het uitzicht! Op de gehele weg hebben we de 4 wheel drive echt nodig, want het is een echte off road weg. Michel genoot van alle hobbels en bobbels, vooral omdat ik me elke keer schrap zette voor weer een gat in de weg! Maar het was zeker de moeite waard.
Na deze hobbelige weg is het een verademing om weer op het asfalt te rijden. Wat we dan ook voor een behoorlijk end weer moeten doen. Zo'n kleine 90 mijl voordat we weer stoppen. Dat lijkt niet veel, maar als je dit ziet over bochtige bergwegen, weliswaar geasfalteerd, dan gaat er toch nog veel meer tijd inzitten dan je denkt! Onderweg hebben we zelfs de eerste regen van deze vakantie, ja echt in de woestijn!
Rond 14.00u komen we aan in het dorpje Lone Pine. Hier besluiten we even te stoppen voor een kleine lunchpauze. Na de lunch rijden we de laatste 60 mijl naar Bishop, waar we zullen overnachten. Onderweg komen we nog meer regen tegen. Niet in vergelijking met Nederland hoor, eerder een paar spetters.
Eenmaal in Bishop kunnen we gelukkig meteen inchecken en onze spulletjes klaar zetten. We maken nog even een rondje door het dorp (lees, straat) en stappen nog even binnen bij de buurman; de enige echt Nederlandse bakker Erick Schat! Wat heerlijk om de geur van vers brood te ruiken en om normaal brood te zien! Morgen maar meteen even een brood halen voor de ochtenden in Yosemite aangezien we daar geen ontbijt hebben.
Aangezien het nog even licht is, gaan we nog even terug naar ons hotel en gaan we nog even lekker niksen voor we aan het diner gaan. Geen hoogstaand diner hoor, lekker normaal bij Denny's. De rest is namelijk italiaans of mexicaans gericht en dus niets voor Michel.
Tja, en toen was er weer een dag voorbij, helaas!
Morgen vertrekken we niet al te laat richting Yosemite, want daarvoor bezoeken we nog het Mono Lake en het spookstadje Bodie. Hopelijk vallen de weersvoorspellingen mee en krijgen we niet al te veel neerslag, anders worden het lange dagen en kunnen we misschien nog wel sneeuw krijgen :(. En we zijn op een hoop voorbereid, maar niet op sneeuw!
Ik weet niet of in Yosemite internet hebben in het hoofdgebouw, dus dat zullen jullie even moeten afwachten.
Dag 14: Death Valley
De dag begint weer met een heerlijk ontbijt in ons luxe hotel.
Vandaag een heerlijke omelet met geroosterd brood, verse jus (uit een pak, want echt vers kennen die Amerikanen natuurlijk niet) en een gebakken broodje. Natuurlijk zijn de porties weer zo groot dat we tot ruim na de middag geen trek hebben en dat komt goed uit want vandaag staat er weer een flinke rit voor de boeg richting Death Valley!
Vanuit het hotel gaan we eerst tanken en een nieuwe zak ijs halen voor de koelbox, want met de hoge temperaturen hebben we die wel nodig! Als alles weer klaar is voor vertrek kunnen we de grote weg weer op.
In Death Valley beginnen we bij Dante's View, een berg van een kleine 1700 meter hoog die uitkijkt over de zoutbaden; 'Badwater'. Welke het diepste punt van de VS hebben (86 meter onder zee niveau).
Het mooie is dat zodra wij er zijn er net een wolk met regen overkomt. Dit scheelt behoorlijk in temperatuur, want er staat veel meer wind en nagenoeg geen zon, maar is ook nog eens een prachtig gezicht!
Na van het uitzicht genoten te hebben gaan we verder richting het visitors center, dit is nog een eind weg en onderweg komen we nog vele andere punten tegen.
Allereerst de 'Twenty Mule Team Canyon', een onverharde dirt weg. Het is een éénrichtingsweg, maar wij hebben natuurlijk weer de pech dat er zo'n domme toerist is die de hoge heuvel niet af durft en dus omkeert! Ach ja, gelukkig durfde Michel er wel van af, die had de tijd van z'n leven, lekker offroad in de stoere 4 wheel drive jeep.
Helaas is het uitstapje maar van korte duur en gaan we verder naar het 'Zabriskie Point'. Eén van de vele uitzichtpunten van het park. Na wat foto's besluiten we verder te gaan, we krijgen nu toch wel een beetje trek en pas bij het visitors center is er een mogelijkheid om te eten.
Bij het visitors center kijken we even rond en dan gaan we door naar het restaurant voor een originele grote hamburger! Pfoe, ik kreeg zelfs m'n frietjes niet meer op! Erg lekker dus.. :)
Vervolgens rijden we een stukje terug om naar 'Badwater' te rijden. Onderweg stoppen we eerst bij 'Devil's Golf Course'. Hier is de grond heel apart, tja hoe moet je het uitleggen. Ik zou zeggen; bekijk de foto's maar ;).
Bij 'Badwater' zien we eindelijk de zoutvlakte. Hier schijnt het zonnetje weer flink wat het behoorlijk heet maakt! Ben blij dat we niet in hoogseizoen hier zijn, want dan moet het toch wel ondraaglijk zijn! We hebben het er dan ook snel gezien, ons te warm, snel naar de auto, de airco in. (hoe deden ze dat vroegah, zonder airco?! Argghh, ik wil er niet aan denken! ;) )
We nemen op de 'terugweg' nog een zijweggetje. Helaas voor Michel is dit niet een dirt road, maar gewoon een asfaltweg, maar wel een met heel mooi gekleurde bergen! We zijn net op tijd, want de zon gaat al onder. We kunnen nog net wat mooie kleuren vastleggen op video en camera.
Dan is de dag dus echt voorbij, qua tijd weliswaar nog lang niet, maar qua licht wel, want lantaarnpalen zijn er hier niet! Dus in het donker op weg naar 'Stovepipe Well's'. Valt nog niet mee in het donker, ondanks dat er maar 1 weg is. Onderweg zien we nog een prairie wolfje oversteken, we hebben hem helaas niet op de gevoelige plaat vast kunnen leggen.
Natuurlijk vinden we het hotel gewoon en kunnen we de rest van de avond relaxen op de kamer.
Dag 13: Las Vegas
Vandaag de omgeving van Las Vegas 'ontdekt'.
Vanmorgen begon met een ontbijt in 1 van de vele restaurants in dit hotel. Een croissantje en baguette voor mij, voor Michel een 'Croque Madame', een tosti met ei en frietjes. Ja echt frietjes en niet zo'n beetje!
Na het ontbijt zijn we nog even terug gegaan naar de hotelkamer voor de nodige opfrissingen en wat updates naar jullie toe :) .
Daarna zijn we eerst even naar de Hooverdam gereden. We hadden de dambij Page natuurlijk al gezien, dus we zijn alleen 'even' over de dam heen gelopen, nee niet helemaal, veelste warm en de dam is best groot ;) .
Ook hebben we het visitors centrum even bezocht, maar de tour hebben we achterwege gelaten, de dam zal vast en zeker ongeveer hetzelfde werken als in Page :).
Nadat we bij de dam zijn geweest zijn we terug naar Las Vegas geweest. Eerst even gelunched en daarna de Stratosphere in geweest (die hele hoge toren). Boven hebben we genoten van het mooie uitzicht. Helaas durfde Michel in geen van de attracties en wilde ik niet alleen, dus zijn we na een klein uurtje weer naar beneden gegaan.
Van hier uit zijn we naar de oude Strip gegaan, Downtown Las Vegas. Vroeger was dit de strip, met de Cowboy, nu is het een overdekt gedeelte waar vooral nog casino's zitten en veel gedronken kan worden.
Ook dit hadden we dus snel gezien, het was kleiner dan we dachten en er was helaas nergens een plekje om even rustig te gaan zitten en wat te gaan drinken, op de aangeboden alcoholische dranken na.
Dus maar terug naar het hotel, de auto laten parkeren en nog even genieten van het beginnende weekend op de Strip....
- Helaas hebben we van vandaag geen foto's omdat we de camera niet meegenomen hebben...
Dag 12: op naar Las Vegas
Vandaag gaan we de bewoonde wereld, nou ja, de grote stad weer in; LAS VEGAS!
Onderweg naar Las Vegas buigen we nog even af naar Valley of Fire. Dit is een vallei met onder andere vuurrode rotsen, ook andere kleuren hoor. :) Deze vallei is ook voor diverse films gebruikt, oa. Star Trek en diverse andere waar ik de namen helaas van ben vergeten. Het is er ontzettend warm, dus het is bij de uitkijkpunten de auto uit, foto's maken en weer terug de auto in.
Nu is het toch echt door naar Las Vegas. Tja, wat valt er over te zeggen?! Kilometers voordat je er überhaupt bent zie je de Stratosphere al staan. En zodra je de Strip oprijdt is het net als in de film.
Maar.. Voordat we de Strip oprijden zien we nog een outlet centre. Hier eerst dus maar even langs.
Allebei hebben we een nieuw paar schoenen gekocht, niet de goedkoopste, maar in vergelijking met de prijzen in Nederland is het niks. We zijn ook geslaagd voor mijn kleine zusje; die wilde graag een Adidas vest hebben en die hadden ze hier natuurlijk ook! :)
(Je kunt dus weer wat doorstrepen Mandy ;) )
Dan gaan we toch eindelijk naar de Strip. Alles is hier echt groot, niet normaal meer! We hebben de Strip eerst op en neer gereden en zijn daarna naar ons hotel, The Venetian, gereden.
Hier stonden de Valet Parking mannetjes al klaar om de auto weg te zetten en de Bellboys om onze koffers naar onze kamer te brengen. Even inchecken en dan op zoek naar de kamer!
We zitten op de 30e verdieping met uitzicht op de Strip, nou ja, gedeeltelijk uitzicht.
We hebben een kamer! De badkamer heeft de grootte van wat we in Grand Canyon totaal hadden! Een aparte douche en bad, een tv-tje, ja in de badkamer! Een slaapkamer, met tv, kingsize bed natuurlijk en dan de 'woonkamer', met weer een tv, een bank, desk en zelfs een eettafel.
Nadat de Bellboy de koffers heeft gebracht en we alles een plekje hebben gegeven gaan we naar buiten. Niet echt een pretje, want het is hier zeker 40 graden en er staat totaal geen wind!
We besluiten te gaan eten bij hotel Paris, eigenlijk wilden we in de Eiffeltoren eten, maar dat is zo belachelijk duur dat we dat overslaan. Gelukkig zitten er heel veel restaurants en is er dus altijd wel een plekje.
Na lekker gegeten te hebben, besluiten we de fonteinenshow bij het Bellagio te gaan bekijken. Zeker de moeite waard, maar World of Colours in Disneyland is beter :).
Na de show besluiten we de Strip gewoon op ons gemak eens af te lopen. 1 Richting maar op hoor, wij zitten ongeveer halverwege de 5-6km lange Strip en met al die mensen is 1 kant op lang zat! (je moet tenslotte ook weer terug)
Je hebt hier een complete M&M Store, een Coca Cola Store, Sega Store etc. Alle merken hebben hun eigen winkel en verkopen alles met hun logo erop.
Als we op het einde zijn, nou ja, je kunt nog wel een heel end door, maar dat zien we niet zitten, besluiten we op ons gemak om te keren.
Op de terugweg lopen we door wat casino's, puur om de koelte van de airco's op te zoeken! :)Rond 21.30 zijn we terug bij ons hotel.
We gaan nog even naar Venetië; de gondels bekijken en de winkeltjes, waaronder een echte Harley Davidson winkel! Zulke leuke dingetjes hebben ze hier allemaal!
We gaan nog even drinken op 1 van de vele terrasjes en besluiten dan dat het toch echt tijd is om de luikjes te sluiten.
Vanavond gaan we naar de 'oude' Strip, Down Town Las Vegas.